what an amazing journey
Blijf op de hoogte en volg Sharon
22 Januari 2015 | Filipijnen, Calinan
Nog 5 dagen te gaan en ik ben weer thuis!
5 weken geleden stonden we op Manila airport met suus, robin en ik naar rick te zoeken om onze reis door de Filipijnen te beginnen. Wat echt super vet was! Vond het zoooo vet om rick te laten zien in welk land ik de afgelopen tijd geweest ben en om toch op elk eiland weer wat nieuws te ontdekken. Mijn god wat was de reis geweldig! En op dit moment liggen suus en ik in bed met een glas wijn terug te kijken op onze super ervaring en nog even te genieten van de zon, het strand, de palmbomen, de vreselijk aardige mensen, het heerlijke hanen gekraai en een TV! Omg 4 maanden geen tv...haha wat zijn we toch verwend in Nederland. Als je mij vraag wat ik t aller meeste gemist heb dan is t naadt mn lieve gezin, vrienden en vriendinnen toch wel de tv...de warme douche, en de wasmashine en het snelle internet en mn zachte bed...oke ik kan uren doorgaan ;) haha nee grapje ik heb t niet gemist, ik ben het gaan waarderen. Al je kleren op de handwassen met behulp van een waterkoker kan ook. Je doet er alleen een uurtje over. En drogen duurt een dag of 2 als je pecht hebt.
Zo zijn wij denk ik alles in nederland gaan waarderen. De laatste 2 weken in davao hebben we uiteindelijk toch nog de mogelijkheid gekregen om mee te mogen rijden als verpleegkundigen op de 911. De ambulances zijn in dit dele van de filipijnen super mooi en een goed amerikaans systeem. De verpleegkundigen werken alleen niet met protocollen en mogen anders dan in NL geen medicatie geven in de ambulance. We hebben vanalles gezien, heftige ongelukken, goed zieke mensen en gewoon de huis tuin en keuke ongevalletjes.
Ze doen echt hun best op de ambulance, krijgen goede training en weten voor filipijnse begrippen, zoveel kan je in een ambu ook niet zonder medicatie. alleen dan breng je de patient naar het "government hospital" en dan zakt bij mij mn broek af. Een keer heb ik zelfs tegen de dokters zitten schreeuwen waarom ze in godsnaam hun telefoon belangrijker vondem dan een 8 jarig jongetje wat is aangereden en aan het sterven is door een neurotrauma en eventjes SNEL hulp nodig heeft. Jeetje mina. Ik lag er bijna langs van woede verdriet en ongeloof. Maarja ik kan er niks aan veranderen en we hebben moeten accepteren dat de zorg in derde wereld landen gewoon niks waard is. Ze doen echt hun best ( behalve in t government hospital) maar als je geen geld hebt..tja
we hebben geleerd om creatief te zijn, hoe echte zieken mensen eruit zien, echte ongelukken gebeuren (lang leve de helm en de airbag), en ghoe belangrijk geschoolde mensen zijn! Een ervaring om never of noooooit te vergeten. En ik heb maar 1/1000 ervan hier opgeschreven. Maar als ik terug ben zal ik waarschijnlijk een jaartje nergens anders over kunnen praten dus dan hoor je dan de rest wel!
Mijn laatste zin op waarbenjij.nu zal dan ook zijn: Suus thanks! Dat je mn maatje bent en we dit samen mochten beleven! Never forget it! De carabao is mn nieuwe lievelingsdier naast de koe en Rickie! Dankjewel dat je zoveel geld voor me hebt gespendeerd ;) hopelijk was het t allemaal waar. Byebye filipijnen wat ben jij een GEWELDIG MOOI FANTASTISCH ONGELOOFELIJK PUUR land!!!
5 weken geleden stonden we op Manila airport met suus, robin en ik naar rick te zoeken om onze reis door de Filipijnen te beginnen. Wat echt super vet was! Vond het zoooo vet om rick te laten zien in welk land ik de afgelopen tijd geweest ben en om toch op elk eiland weer wat nieuws te ontdekken. Mijn god wat was de reis geweldig! En op dit moment liggen suus en ik in bed met een glas wijn terug te kijken op onze super ervaring en nog even te genieten van de zon, het strand, de palmbomen, de vreselijk aardige mensen, het heerlijke hanen gekraai en een TV! Omg 4 maanden geen tv...haha wat zijn we toch verwend in Nederland. Als je mij vraag wat ik t aller meeste gemist heb dan is t naadt mn lieve gezin, vrienden en vriendinnen toch wel de tv...de warme douche, en de wasmashine en het snelle internet en mn zachte bed...oke ik kan uren doorgaan ;) haha nee grapje ik heb t niet gemist, ik ben het gaan waarderen. Al je kleren op de handwassen met behulp van een waterkoker kan ook. Je doet er alleen een uurtje over. En drogen duurt een dag of 2 als je pecht hebt.
Zo zijn wij denk ik alles in nederland gaan waarderen. De laatste 2 weken in davao hebben we uiteindelijk toch nog de mogelijkheid gekregen om mee te mogen rijden als verpleegkundigen op de 911. De ambulances zijn in dit dele van de filipijnen super mooi en een goed amerikaans systeem. De verpleegkundigen werken alleen niet met protocollen en mogen anders dan in NL geen medicatie geven in de ambulance. We hebben vanalles gezien, heftige ongelukken, goed zieke mensen en gewoon de huis tuin en keuke ongevalletjes.
Ze doen echt hun best op de ambulance, krijgen goede training en weten voor filipijnse begrippen, zoveel kan je in een ambu ook niet zonder medicatie. alleen dan breng je de patient naar het "government hospital" en dan zakt bij mij mn broek af. Een keer heb ik zelfs tegen de dokters zitten schreeuwen waarom ze in godsnaam hun telefoon belangrijker vondem dan een 8 jarig jongetje wat is aangereden en aan het sterven is door een neurotrauma en eventjes SNEL hulp nodig heeft. Jeetje mina. Ik lag er bijna langs van woede verdriet en ongeloof. Maarja ik kan er niks aan veranderen en we hebben moeten accepteren dat de zorg in derde wereld landen gewoon niks waard is. Ze doen echt hun best ( behalve in t government hospital) maar als je geen geld hebt..tja
we hebben geleerd om creatief te zijn, hoe echte zieken mensen eruit zien, echte ongelukken gebeuren (lang leve de helm en de airbag), en ghoe belangrijk geschoolde mensen zijn! Een ervaring om never of noooooit te vergeten. En ik heb maar 1/1000 ervan hier opgeschreven. Maar als ik terug ben zal ik waarschijnlijk een jaartje nergens anders over kunnen praten dus dan hoor je dan de rest wel!
Mijn laatste zin op waarbenjij.nu zal dan ook zijn: Suus thanks! Dat je mn maatje bent en we dit samen mochten beleven! Never forget it! De carabao is mn nieuwe lievelingsdier naast de koe en Rickie! Dankjewel dat je zoveel geld voor me hebt gespendeerd ;) hopelijk was het t allemaal waar. Byebye filipijnen wat ben jij een GEWELDIG MOOI FANTASTISCH ONGELOOFELIJK PUUR land!!!
